Asma ve asma zeminler

Yer kaplamasının kaldırılması veya değiştirilmesi vakti geldiğinde, yerel hasar, ağaç larvaları enfeksiyonu ve zemin yüzeyinin düz olmasını sağlamak için zeminlerin iyi ve güvenilir bir şekilde inşa edilip edilmediğini kontrol etmek için mükemmel bir fırsatınız olacaktır. 

Seçtiğiniz kaplama ne olursa olsun, yumuşak bir halı ya da çarşaf, sert seramik veya taş (mermer) fayans olsun, dikkatli bir şekilde hazırlanmadan en iyi sonuçları elde edemezsiniz. Bu bölüm, zemin yapılarını açıklar, olası kusurları tespit etmek için ipuçları sağlar ve merdivenler de dahil olmak üzere her türlü katın onarılması için yollar önerir.

Klasik döşeme tahtası gibi yeni bir zemini döşemeden önce, alt zemini dikkatlice kuru, düz ve düz olacak şekilde hazırlamanız gerekir. 

Zemin ile ne yapılacağına ve en iyi şekilde nasıl güncelleneceğine karar vermeden önce, nasıl yapıldığını, hangi materyallerden, birbirleriyle nasıl etkileştiklerini anlamak yararlı olacaktır.

Katlar iki tiptir: katı bir plakadan ve askıya alınmıştır.

PLAKA PLAKA

Katı bir levha katı veya sağlam bir kattır. Katı bir beton levha üzerine uygulanan bir çimento-kum tesviye tabakasından oluşur, ki bu da sıkıştırılmış çakılın hazırlanmasına dayanır. Rammed moloz, toprak yüzeyini tahrip eden ve beton bir döşeme için sağlam ve eşit bir taban sağlayan taş, kırma tuğla ve çakıl karışımı anlamına gelir. Genellikle, 100 ila 150 mm arasında sıkıştırılmış bir moloz tabakası, 50 mm'lik daha ince bir malzeme tabakasında (kum veya ince çakıl) “gömülür”. Bu malzeme üstte su geçirmez bir membran (VNM) ile düz ve düz bir yüzey sağlar. Genellikle kalın bir plastik filmdir. Bu zar topraktan yükselen nemi kaçırmamak için gereklidir. Kenarları duvarlardaki su geçirmez tabakaya (RİA) bağlıdır. tuğladan nem penetrasyonunu engeller. VNM, plakanın altına veya üstüne veya üzerine yerleştirilir.

Levha kendisi 100 ila 500 mm kalınlığa ulaşır. Modern evlerde, 50 mm'lik bir genleşmiş polistiren tabakası, bu levha ile çimento pedi arasına yalıtım tabakası olarak yerleştirilmiştir. VNM, zemin döşemesinin üzerine yerleştirilirse, bir yastık 50 veya 63 mm kalınlığında yapılır. 

Eski evlerde, genellikle yalıtım yoktur ve çoğuda su geçirmez zar yoktur ve eğer varsa, pek çok durumda güvenilmezdir.

SÜSPANSLI ZEMİNLER

"Askıya alınmış" ahşap zemin iki parçadan oluşur: bir yönde yer alan üst üste gelen kirişler ve başka bir yönde bulunan döşeme tahtaları. 

Üst üste bindirme kirişleri evin dış duvarlarında ve zemin katlarında, birinci katın zemin taşıma kirişlerinde desteklenir. Ya evin duvarlarında kalan deliklere otururlar ya da kubbe asma parantez ile duvar yüzeyine bağlanırlar. Ahşap alt raflar, su geçirmez bir tabaka içermesi gereken birinci katın zemin taşıma kirişlerine yerleştirilir. Üst katların zeminlerini desteklemek için kullanılan traversler, topraklama tabanlarını desteklemek için kullanılanlardan daha büyüktür, çünkü desteklenmeyen açıklık daha uzundur ve yayıcılar genellikle çapraz çubuklar arasına monte edilir.

Ahşap döşeme tahtaları geleneksel asma zemin malzemesidir. Modern evlerde, genellikle sunta ile değiştirilir. Döşemelerin ve yonga levhalarının her ikisi de düz kenarlara sahip olabilir veya tahtanın (veya tabakanın) bir tarafında bulunan dil, bitişik levhanın veya levhanın kenarındaki oyuğa sürüldüğünde yiv açılabilir. Levha yığınının kesilmesi, levhaların veya plakaların bir boşluk olmadan birbirine uyması avantajına sahiptir. Yöntemin dezavantajı, bu levhaları tamir ederken, kaldırılması daha zor olmasıdır. 

Üst katları destekleyen traversler ayrıca alt odanın tavanını da desteklemektedir. Bunlar genellikle kirişlerin alt tarafına çivilenmiş kuru sıva (veya alçı karton) tabakalardır.